Hayat yine tüm yabancılığıyla devam ediyor. Yabancı sana bana ona bize. Tanımıyoruz tanınmıyoruz. Biz de geçmiştekiler gibi silinceğiz birgün dünyadan ve ardımızda birşeyler bırakabilirsek ne mutlu bize. Gerçi bırakmışım da ne olmuş diyorum. İşte gördüğünüz gibi yine...
Ben bir gemi; o ise iskeleydi kimi zaman… Ben sadece yanaşmak istedim; o izin vermedi her zaman… Ben kestim ona giden dalgaları, korudum; o ise beni demir attğım için borçlu gördü… Değer veren ona yanaşan ben mi yoksa; yanaştıran omuydu? Ben tersane...
Uzun zamandır ortalarda yokum. Gerçi bu yazıları yazıyorum ve belki de kimse okmuyor. Ama olsun bu aynen benim yaşadığımı milyonlarca insanın bilmemesi gibi bir şey. Ben yaşadığım gibi yazarım belki gören olmaz yada az olur ama ben sunmuşumdur, sunmmuşluklarımı yolu...
Blacklight on Kendini Kaybet-me Sosyal medya mecralarının bizi çektiği karanlık dipsiz kuyuların hayatın sıradan bir parçası haline gelerek... (Nis 24, 2021 @ 11:00 at 11:00)
Manyak mısınız beyler on Kendini Kaybet-me Olum nasıl bir tarikatsınız lan siz. Termodinamik çalışıyordum nereye geldim. (Nis 23, 2021 @ 0:53 at 00:53)
Blacklight on Kendini Kaybet-me İç dökülür, için döküldüğü bir yer ve aktığı bir kanal vardır, o yer ne kadar güçlü olursa olsun, zamanla oyulur,... (Eki 21, 2020 @ 12:49 at 12:49)
Gamze on Kendini Kaybet-me Merhametli, şefkatli öz sorgulamalar yapmaya çalıştığım bu gece de ne güzel karşıma çıktı bu iç dökümü ... gerçek... (Eki 21, 2020 @ 0:21 at 00:21)
Blacklight on Kendini Kaybet-me Sağ olunuz Onur, hepimizin canına sağlık. Gönlümüzden geçen sözü gediğine yavaşça bırakıyoruz ki ihtiyacı olanlar oradan... (Haz 15, 2020 @ 13:19 at 13:19)
onurku on Kendini Kaybet-me Ah siyah perdecim nasıl güzel yazılar nasıl lafı gediğe koymak bu, kaleminize, klavyenize sağlık (Haz 15, 2020 @ 9:00 at 09:00)
Blacklight on Yaşayan Şiir Sorularımız zamanın içinde yaşasın ve zamanın içinde ölsün. Ancak bu şekilde tekrar yaşayabilirler ve çözüme... (Nis 29, 2019 @ 2:15 at 02:15)
