Bir dağın zirvesine tırmanmak, kazandığın tırmanışın getirdiği tatmin duygusu ve tecrübe. Ardından yine geçmişte bulunduğun seviyeye inmek. Sonra başka bir yamacını görmek bir başka dağın, başka zirvelere çıkmak başka düzlüklere inmek…
Her ovada başka birşeyler görmek,
Her gördüğünde geçmişten birşey hatırlamak,
Sıradanlaşmış hatırlayış,
Ne sıradanlaşmadı ki?
Bir varoluş hikayesidir yaşam,
Varolduğun süreyi varolmayı anlamakla geçirdiğin zaman aralığı.
Hayır, hayır. Olmadı.
Bir gidiş öyküsüdür hayat,
Ufak adımlarla somut bir varoluştan kaçmak gibi,
Yaşam önce kaçan olur, sonra kovalayan,
Koşmaya alışan, yitirmeyede alışır bu yolda,
Bitmişliğin içinde kaybolurcasına ardı ardına atılan adımlar hayatın durgunluğunda,
Ve biten bir ömür var,
Ölüm her an gelmeyi bekleyen çok yakında…
Varolduğun süreyi varolmayı anlamakla geçirdiğin zaman aralığı.
Hayır, hayır. Olmadı.
Bir gidiş öyküsüdür hayat,
Ufak adımlarla somut bir varoluştan kaçmak gibi,
Yaşam önce kaçan olur, sonra kovalayan,
Koşmaya alışan, yitirmeyede alışır bu yolda,
Bitmişliğin içinde kaybolurcasına ardı ardına atılan adımlar hayatın durgunluğunda,
Ve biten bir ömür var,
Ölüm her an gelmeyi bekleyen çok yakında…
Yine; Bir gidiş öyküsüdür hayat,
Çantam hep sırtımda,
Bir o yana bir bu yana,
Savrulurum aynı diyarda başka bir diyara göçmek istercesine,
Ölümü her beklediğimde,
Çalmaz kapıyı döner geriye… Ve hala; bir gidiş öyküsüdür hayat,
Gitmek! Çıkmak! İsteyipte çıkamadığın,
Çoğu farkında değil tutsaklığının,
Hapsolduğun bir vücut, hapsedilmiş vücutlar, acılar, savaşlar, esirleri karanlığın… Mutlaka; Bir gidiş öyküsüdür hayat,
Bir türlü gidemediğin,
Yokolduğunu bilmediğin,
Gittiğinde dönemediğin,
Sadece bir gidiştir yaşadığın…
Çantam hep sırtımda,
Bir o yana bir bu yana,
Savrulurum aynı diyarda başka bir diyara göçmek istercesine,
Ölümü her beklediğimde,
Çalmaz kapıyı döner geriye… Ve hala; bir gidiş öyküsüdür hayat,
Gitmek! Çıkmak! İsteyipte çıkamadığın,
Çoğu farkında değil tutsaklığının,
Hapsolduğun bir vücut, hapsedilmiş vücutlar, acılar, savaşlar, esirleri karanlığın… Mutlaka; Bir gidiş öyküsüdür hayat,
Bir türlü gidemediğin,
Yokolduğunu bilmediğin,
Gittiğinde dönemediğin,
Sadece bir gidiştir yaşadığın…
Bu öyküde aydınlıkta vardı karanlıkta,
İkiyüzlü ve mülaimde,
Hep peşinde, hep peşinde,
Nihayet,
Bir elim şeytanın titreyen leşinde,
Benimle birlikte elbet oda öldü beynimde.
Kalbinde mühürü, saçtığı inançsızlık zulümü,
Hırpaladı güçsüzü, hep yüceltti yüzsüzü,
Belki masum bedenleri titretmeye çalışır ürkünç sesi,
Acizliğini bilseler kime yeter nefesi!?
Hırpaladı güçsüzü, hep yüceltti yüzsüzü,
Belki masum bedenleri titretmeye çalışır ürkünç sesi,
Acizliğini bilseler kime yeter nefesi!?
Bazen düşüncelerimde birbirini kovalar ve alakasız uçurumlardan atarlar kendilerini. Bu da öyle oldu galiba. Biraz kopuk, biraz bağlı. Nede olsa hepsi aynı kapı!
…SaYGıLaR…
Yaşam : Nefes, Sıhhat, Kaos, Doğa, Ekoloji, Permakültür, Örüntü, Strateji, Felsefe, Karanlık, Kurgu, Sanat, Yönetim, Bilim, Teknoloji, Gelişim, Algı, Empati, Değişim, Beklenti, Zafer ve Yenilgi.
Tüm Yazıları >>>
Tüm Yazıları >>>
Latest posts by Blacklight (see all)
- Babam, Şefim, Erim… - Mar 14, 2023 @ 1:03
- Bir Dün, İki Ölüm, Üç Bugün - Eki 22, 2022 @ 2:29
- Korkuluk - Haz 28, 2022 @ 3:00
