Bir Sayfa Seçin

Düşmek! Yokluğun İçindeki Boşluktan Boşluğa…

Düşüncelerim tüter kokusu dağılır odama. Dostum derindir dur bastırma yarama. Birikmiş değerler, derin anlamlar yükledim sana. Sen sen ol kendini senden başkasında arama. Geçmişin zindalarında dağlanmış kalbim, Acıdan yumulmuş gözlerim, Dinmez soluğum yorar beni...

Doğuranı Meçhul, Doğurulmuş Aydınlık!

Aydın! Ne kadar anlamsız kılınmış, anlamlı bir kelime. Bu nedir böyle? Hepimiz bir kalem alalım, sarılalım klavyelerimize, Her evden bir aydın çıksın! Herkes aydın olsun. Karanlıklarda örtsünler üstlerine aydınlık pelerinlerini, geçsinler aramızdan inandırmaya...