Bir Sayfa Seçin

Bir adam ve bir kadın bir meçhul aralıkta yürüyorlardı hava soğuk hava ıslaktı ve o anın anlık bir öenmi yoktu…

herşeye rağmen yüzleri vardı,gülümsemeleri… öyle yanlış öğrendiler ki bozuldular savaşmaları gerekiyordu nerde ışık görseler gözleri acıdı geçici olduğunu unuttular ışığı sevmediler gözleri alışabilirdi ama ya kendileri…zor bir düşman yerine bir çok düşman yarattılar kolay basit duvarlar,her şey okadar basit oldu ki sesler yok oldu sadece yankılar kaldı.
Adam elinde sigarayla yürüyordu adam yürüyordu, kadın da. İkiside yürüyordu aynı yönde yürüyorlardı çünkü yön yoktu. adam yürürken düşünüyordu tıpkı kadın gibi. ikiside yürüryordu ve düşünüyordu ve hayal ediyorlardı farklı şeyleri hayal ediyorlardı ama aynı şeyleri düşünüyorlardı. kadın üşümüştü ellerini ceplerine soktu. hava soğuktu. adamın sigara olmayan eli cebindeydi. yürüyorlardı kadının ince bilekleri yavaşça dışarıya kaydı narin parmakları alışıktı bu aynine bu hareketin bir önemi yoktu. sigaranın ilk dumanını dışarı üflerken dudakları,havada şiir vardı. ama çakmağı cebine geri koyan elin hiç bir önemi yoktu. adam yürüyordu sigarası bitmek üzereydi bir anlığına bölündü hayaller mekanik düşünceler devreye girdi aynı anda kadının mekanik düşünceleri hayallere dönüştü. kadın yürüyordu. kadın üşüyordu. kadın düşünüyordu. adam yürüyordu. elini yanına indirdi son nefesi üflerken sigarayı alışılmış bir hareketle yere bıraktı sigara yere düştü arkasından yürüyen adam sigara ya bastı. sigara şimdi daha hızlı sönüyor kıvılcımlar yok oluyordu basan adamın ayakkabısının bağcıkları bağlıydı ve bunun bir önemi yoktu. kadın etrafına bakıyordu ve yürüyordu adam etrafına bakıyor ve yürüyordu yürüyüşün bir nedeni vardı her hareketin bir sonucu vardı ama adam hayal kuruyordu,kadın da. ve sonuçlarının önemi yoktu bir elin bikaç parmağı öneme karar verirken soğuğun bi önemi yoktu. hava soğuktu ve hava ıslaktı kıyafetler kalın gök yüzü pisti gök yüzü pisken gök yüzü önemsizdi. yağmur yağarken ve yürürken hava durmunun bir önemi yoktu ama yağmur durdu kadın yürümeye devam ediyordu adam düşünüyordu kadın etrafına bakıyordu
adam düşünüyordu…

yüzünde hüzün mü vardı yoksa sadece mutluluk mu yoktu? ama hüzün veriyordu yüzü. karşıkonulamaz bir bakış fırlattı. gözleri karşılaştığında ikiside yere indirdi bakışlarını tanımamışlardı birbirlerini ikisi içinde yüzyıllık bir ömür geçmişti ışık dağılırken sırf parçacıklı olduğu için. yürümeye devam etti iksiside. adam yürüyordu. kadın da. yürümek birşeyleri çözmüyordu hatırıalar baş ağrısına dönüştüğünde anılar kaybolmaya başlar bilinçsizce. adam yürüyordu düşünüyordu ağlaya bilse ağlardı belki. ama kadın yürüyordu ve bilmiyordu adamın düşündüklerini. adam yürüyordu ve bilmiyordu kadının hayallerini. aynı suyu içmişlerdi birkeresinde ve anılar bittiğinde önemi yoktu paylaşımın. adamın elleri kirliydi eski bir söz yüzünden kadınsa karanlıktı derinden.Kadın adama çarpmıştı adam da kadına ve bir başkası kadına sonra bir başkası adama çarpmıştı yere bişeyler dökülmüştü birileri bişeyleri toplarken yorulmuştu unutulmuş bir şiirin önemi yoktu.Sorular dönmeye başladı adamın kafasında kadında soruyormuydu? hava soğuktu ikiside içki içmek istiyordu ve bunu birtek orda olmayan biri biliyordu ve bu bilginin bir önemi yoktu.Adamın yüzü içine düştü ucuz bir tesadüf arı kovanına çubuk olmuştu anıların.İkiside bir anlığına görmüşlerdi birbirlerini.Kadın yürüyordu kadın belki de diyordu dedim ya tanımamışlardı birbirlerini çünkü istemiyorlardı gerçek göreceliydi göreceliyken gerçeğin bir önemi yoktu.
Zaman önemliydi zaman düz değildi zaman geri geliyordu zaman geri dönüyordu zaman geçerken saatin bir önemi yoktu.önemli şeyleri değerlendirmişti adam kadın gibi.kadın da önemsizleri değerlendirmişti hayatı için,adam gibi ve bu yazıda neyin önemli olduğunun bir önemi yoktu.sadece rengi değiştiği için farklı olmuş olan döngülerdeydi ikiside. bu sondu bir daha göremyeceklerdi birbirlerini ama tekrar tekrar karşılaşacaklardı ve bunun ne önemi yoktu?.

Şüphe Tanrısı
Latest posts by Şüphe Tanrısı (see all)