Bir Sayfa Seçin

 

X ve X

bir yol kenarı;güneş ışığı cızıl otları pişirirken,tenha bir
gülümsemeyle ilerleyen x gözüktü.Aynı yolda karşılaştı donuk hayallerle
dolu x ile.tamamen tesadüf eseri yağmur başladı gözleri alelade bir
birliktelikteyken,yolun kalanını beraber yürümeye karar verdiler…

İklim değişti ve gölgeler gibi büyüdü bir şeyler.korkunç bir ciddiyet
ve neşeli bir sabırsızlıkla dolu rüzgarlar esince kelimelerin sayısının
belli olacağı cümleler kurulması gerekti.Kuruldu da hikayenin iki
sayısı üzerine kurulu oluşu gibi.

Bir yerlerden başlamaları gerekiyordu onlar ise bitişten başlamayı
seçtiler 2 aylık bir süre zarfı koydular son için.2 ay, 2 tane 30 gün,2
tane 720 saat.Sabah olması için geceyi bekleyen küçük bir çocuğun
masumiyetine emanet edilen kuralları olmayan sözler verilmiş oldu.

X
Sözler bozulabilir.Oysa biz sözlerin bozuluşu yüzünden kirlendik
yeterince,temizken ayrılabilmeliyiz dünyadan her bir çocuğun seçme
hakkı olmalı lolipop ve açlık arasında.Ve sen bu dünya için çok fazla
güzel bir bilince sahipsin korkarım ki bu dünyanın oksijeni seni yavaş
yavaş solduran bir zehir oysa sen papatyadan bile daha güzelsin,seni
görüpte mesih kompleksi oluşturmayacak her hangi bir cisim şiirlerden
de papatyalardan da nefret edebilecek kadar zavallıdır.Papatyadan daha
güzelsin çünkü çiçeklerin güçsüzlük ve aciziyeti yok sende güzelliğin
özgürlükle sarmaş dolaş sesini duyupta benim gibi zincirlerini koparma
ateşiyle yanmayan her varlık bu kör zavallılardan üretilmiş
zavallılardır. o yüzden her bahar biraz hüzünlüdür ve göz yaşı olarak
göreceği yağmurla çiçeklenirken seni belki gülümsetebilir umuduyla seni
taklit etmekten vazgeçmeyecektir.Belki sinirliyiz belki,nefrete dair
tek bir delil arama sözlerimde acıyorum,vicdan azabı duyuyorum ama sen
ışıksın ve ışığın marsın yer çekemiyle bi alakası yok aynı durum
kirletmek için kullanılan herhangi bir kelimeyle adının aynı cümlede
kullanılması gibi olurdu.Son güzel bir kelime değil seni son kez
ölümsüzleştirmeye karar verdiğimde bunun hayallerimin ötesinde olmasını
isterdim ama verebileceğim en değerli şey zaten sende ve zaten
betimlenemezliğin bende kalmaya devam edecek.

X
umut ve üzüntü arasında
bir gülümseme
toprak bir yolda bir uzaylı
ve yol kenarında papatyalar
sebesiz yere bir cinayet daha işlenecek
ama olsun
suç aleti vazgeçmeyecek korkmaktan
madem öyle
kalkmayı umut etmeli
düşmek için yeniden

güzelliği betimleyen
her nedensizlik
umuda yol açan her fikir
su çiçekleri ve tüm çiçekler
sevgiliye uzatılmış her şiir
her bekleyiş
papatyalar
senin isminden türetilmiş

tüm benliğim seninle dolu
gülümsemen ruhun gibi sıcak kalıcak içimde
tüm baharlar kokunun yanında sadece iç çekiş
değişmeyecek sözler
yağmurun kıyısında bir yol gibi
bitmeyeceksin bende

 

mektuplar katlanırken ıslaktı ve gece sadece bir hayal gibi kovaladı
gün ışığını.iki sevgili aynı yolun kenarında bilmeden aynı sözü
verdiklerini aynı ılık gülümseyişle karşıladılar birbirlerini.
Ay ışığı ve gök yüzünün her gün yaptığı gibi elleri ellerinden
ayrılırken mektuplar da yer değiştirdi.
Mevsim normallerinin üzerinde bir hüzün yağmura dönüştü tekrar
sarıldılar sonra tekrar.Ölüme anlam veremeyen hasta bir çocuğun
arkadaşına açtığı duyguları gibi biraz sonra ölmeye karar vermiş iki
sevgili bir söz daha verdi her ayın ikinci haftasının ikinci gününde
mektuplar devam edecekti.

Aynı anda iki söz birden vermişlerdi birbirlerine hem beraber
olmayacaklarını hem de hiç ayrılmayacaklarını o yüzden sözün ve
gerçekliğin önemi kalmadı,yol değişti,biçimler yeniden şekillendi yol
artık orda değildi.

Artık bir yola ihtiyaçları yoktu.Aşık olmuşlardı,bir ve birin toplamı
iki değil iki bir sayı değildi.

 

Şüphe Tanrısı
Latest posts by Şüphe Tanrısı (see all)