iklim,su çiçekleri senfonisini dinlerken asırlardır demleniyor. sonuçsuz bırakılmış neden ve zaman umuttan acı haberleri dinliyor gerçeklik kendi gök kubbesinde yalnız yine yok papatyalar yüzü asık,izlemeye devam ediyor doğa şüphe mantığa sadakatsiz davranmasın diye...

sizler düşman değilsiniz onlar hiç değil ben hiç değilim düşman yok bir çocuğun düşmanı olmaz! büyükmek zorunda kaldık biz biz derken hepimiz dışarda kimse kalmasın papatyalar büyümek zorunda kaldı zaten mirketler büyümek zorunda zorumuza giden herşey bizi bıraktı...

sadece umutsuz olduğunda umuttan bahseden sen,papatya yapraklarının uyuşturucu olduğunu bilemezsin,arkanı dönüp gitmemi beklerken,kollarını işte bu kadar seviyorum diyerek dünyalar kadar açan birini göremezsin.Bazen neden sade lolipop yok diye düşündüğünü hayal...

sadece dışı gerçek sonsuzluğun bi şeyler de imkansız umut yerli yerinde çünkü kestane rengi gözler zaman sıralı ısrar nezaket gösterisi değil inciler saçılı,dökülü sabitlik hiçten kelimeler luzumlu asırlık huzur dokunabileceğinin az ötesinde,mutluluk bir tek kayıp bir...

seni küçük kadın susuyorsun,bağırmadan önce şimdi uzaklarda kaosun sesi kıyılarında denizin bir düş kuruldu,unutulacak bazen cümleye konmayan virgül gibi değil ama unutulacak belki birazda öyle her unutma gibi,sessizce başını öne eğip gidecek o kadar iyi ki sesi zaten...

hayallerini sevdim senin terletmeyen rüyalarını masum oyunlarını sıcak gülüşmelerini yine kazanmak isteğini kadınlığını sevmedim çocukluğunu umutlarını boş boş bakmalarını meraklarını dizindeki yarayı önemsememeni başkasına da üzüle bilmeni renkli göz yaşlarını...

Ne zaman unuttuğum bir şeyi hatırlamaya çalışsam sen geliyorsun aklıma Hafızam kötüdür…bilirsin bu sorun değil ama kurduğumuz hayallere üzülüyorum Keşke diyorum bazen aklımdan bir sayıymışsın gibi tutabilseydim seni Yanlış olduğunu da bilmeseydim her şeyin sonu var...

Soğuk rüzgar yüzüne yağmur damlalarını bir şeyi anlatmak için fırlatırken saçlarının dalgalanışı yüzünden vazgeçti ve sen kafanı yukarı kaldırdın gözlerin birbirinden koparılmış karararak uzaklaşan bulutlara takıldı ay dan kaçıyorlardı tıpkı senin gibi,diye...

bir gün yalnız sıkılmış genç bir adam,dışarı çıkıp hava almak istedi.genç adam toplum içinde saygın sadece işinde gücünde olan dini bütün bir kimseydi ne kimseye bir kötülüğü nede iyiliği vardı içten içe melankolikti yalnız olduğu her fırsatta hayattan nefret ediyor...

  Bir baba ve küçük kızı el ele yürümekteydi,küçük kız meraklıydı babasının elinde olmayan elinde en sevdiği oyuncağını sıkıca tutuyordu kaybetmeyi öğrenmişti baba hızlıydı hava sıcaktı kaldırımda yürürken baba sanki kızı çekiştiriyordu çünkü meraklı küçük kız...