Neden hiçbişey eskisi gibi çekici değildir. Ya da tüm çekicilikler bir gün son bulur. Benim için hala aynı olduğunu düşündüğüm şeyler. Sanki bu kanunu çiğnemekten korkarmışçasına uzaklaşır benden. Ve yine kendimi eksik hissediş ve hayatımdaki maddesel farklılıklarımın benden uzaklaşması. Dönüp ardına bakmayan, ardından baktırmayan gidiş. Başını bile çevirip bakamadığın, baktığında ve gördüğünde gidenleri verdiği, anlatılmaz acı… Bırakıveriş…
Sende yaşadınmı bilmiyorum. Ama planlanmış bir geleceği silip yenisini hazırlamak insanın içine öyle bir oturuyor ki. Her saniye kusmak istiyorum yeni tasarladığım geleceği, planları. Bünyem eski planları arıyor. Yenileri kaldırmıyor. Kusmak isteyipte kusamama duygusu. Kırıp dökmek isteyipte vuramama duygusu. Biriktiriş. Siniri diken gibi vücudunda hissetmek. Kendine zarar verip rahatlama çabası. Çok kötü…
Hani insan yıllarca birşeyi ararda onu bulmaktan artık umudunu kesmiştir. Bulduğundaysa yanında o şeyi satın alacak parası yoktur ya. Oda kiralar ama sanki satın almış hissiyle. Belli bir süre ve gidiş. İşte bir sürü insanda hayatımızdan aynı kiralık film cd leri gibi bir izlenimlik geliyor ve gidiyor. Başka filmlerden almadığın tadı ve duyguyu alıyorsun. Ama film bittiğinde ya senin tekrar izleyesin gelmiyor. Ya da filmin bir kez daha okunacak mecali. Her tecrübe bir çizik katmış cd ye. Ve o çizikler bir gün cd yi bozuyor hayatın insanı bozduğu gibi…
Yine her şey bir düştü ama bu kez hayat fazlasıyla gözümden düştü…
Genelde lazım olursun ama lazım olduğun zamanlarda burada olmazsın…
…SaYGıLaR…
Latest posts by Blacklight (see all)
- Babam, Şefim, Erim… - Mar 14, 2023 @ 1:03
- Bir Dün, İki Ölüm, Üç Bugün - Eki 22, 2022 @ 2:29
- Korkuluk - Haz 28, 2022 @ 3:00